Basel city center in Switzerland by OKRA, Maxwan A+U, and Basler&Hofmann

Article source: OKRA, Maxwan A+U, and Basler&Hofmann

Dutch success in Basel

The team of OKRA, Maxwan A+U, and Basler&Hofmann has won the competition for the concept design for the Basel city center. The proposal provides an overall view on quality of public realm in the city centre for the next decades, and focuses on creating a green and vibrant landscape city, providing spaces that create a ‘shared space 2.0’. The plan provides tools for transformation of a large area in the city centre, expanding from the train station SBB and the railway station Badischer Bahnhof on the other side of the river Rhine. Even more than today, the Basel city centre will be a focal point for the entire tri-national, expanding over the German and French borders.

International Basel

• Architect: OKRA, Maxwan A+U, and Basler&Hofmann
• Name of Project: Basel city center
• Location: Basel, Switzerland

The aim is to establish a strategy for radical transformation of the public space; and create a base for which concrete projects can be identified and implemented. In the forthcoming period OKRA icw, Maxwan A+U, and Basler&Hofmann are commissioned to develop their entry to a vision for public space of the inner city of Basel.

The City of Basel is rich in topography and and great buildings; yet the public space does nothing to reflect this reality. The geography and history history have dissappeared under monotonously applied asphalt. The core of the design for the Basel city center public space design concept is to embrace city for what it is, enhance it, and showcase it.

Axo

Strategic choices
The aim is to develop a vibrant and green city landscape in Basel. The base is to take the  existing urban and landscape conditions in Basel and to make them an experience that is readable, and use them to articulate public space. The pieces of the puzzle consist of a new connection to the contemporary city and a reinterpretation of the historical structures, which over the centuries of development of Basel have slipped to the background and disappeared.

The scenography of design highlights the natural topography, history, and urban morphology. To the south of the Rhine, the city’s character is dominated by its natural valley and hill formations and the remainders of its historic walls; while to the north, the city’s flat landscape lead to the creation of a curving grid that echos and links to the bend in the Rhine. The identity of public spaces is tied to these strong elements, and they are used as passive wayfinding. Instead of signage materials are employed, mixed with history and geography, to provide identity for each space. This allows one to truly read the city and its contemporary uses, history, and landscape as one setting, giving identity by highlighting reality.

A new layer is added to make old structures visible and connect them to important places in the city. Within a clear framework of green traffic ring, green river and the green rings in Kleinbasel, the different spheres of the city are expressed. The ring organizes spaces of parking and green both inside and outside of it, linking them together, with the ring as the distribution point. It serves as the key link between improvements to the central station stations and the city center.

Basel is a lively city with a focus of activity. An active city equally balanced with moments of quiet. The public space will serve as a ‘city lounge’ – the ideal place for both people who live in Basel and for visitors to the city to sit back and enjoy the city. Currently, Basel is a ‘shared city’; however the balance between cars and pedestrians requires redefinition, with opportunities for car traffic on the ring to become more efficient within the ring and to prioritize public transport, cyclists and pedestrians. The orientation of the pedestrian is particularly important. Public space is organized for moments of movement and rest, or of ‘flux’ and ‘relax’.

Shared City

In the past 60 years, many cities chose to pedestrianize their city centers. Basel benefits from ignoring this trend – cars provide a greater range of activities in its public spaces.

The citizens use Basel public space in a very flexible manner – cars, trams, people all mix. In spite of this flowing movement of people, the current public space does nothing to take advantage of the people’s attitude. A recent trend in street design is that of shared surfaces. In many ways, it is a return to old city streets – prividng a homogeneous surface, bluring the distinctions between users, which causes for greater pedestrian space while still allowing for auto access. The conditions of Basel suggested something beyond that, which lead to the concept of ‘Shared Space 2.0’. The key to success is to focus on prioritizing the pedestrians and slowing traffic in the city, without eliminating motorized traffic. The pillar of the program is making busy and quiet places. It goes beyond mere surface treatment and embraces the natural ebb and flow of public spaces – those of flux and relax. The idea that at certain times spaces need to allow for more flows through, while at other times they want to allow for moments of pause and rest and that the design and programming of a space can reflect and enhance this reality. These rythms can vary throughout the day, weekly, monthly, and yearly.

The scenography of the Basel public space emerges from its incorporation of different uses at different times. Deleuze’s, Différence et répétition applies to Basel. Public space is the setting for situations that return. Daily life takes place in a pattern repeats itself, but there are also differences.

Shared Space 2.0 also encorporates the characters of the city’s diverse communities, allowing for moments of intensity in its bustling commercial spaces and for moments of respite in its more residential quarters via the definition of a heirarchy of spaces – front yards, courtyards, play spaces, etc.

There are a number of nodes, where activity is concentrated, with a clear focus with a programmatic distinction. In recreational terms, there is the programmatic blue line: the river, curving around and linking to Kleinbasel.
Perpendicular to the river is the programmatic red line. It is anchored on each end by critical points which are linked by a series of public spaces and a spine public transport. On the north side it is punctuated by the rail station that is the gateway to Germany. It will be transformed from a traffic knot, to an attractive place to be. Given its position there are opportunities for leisure program affiliated to the highway access, rail access and the surrounding community. The Messe area is of top metropolitan significance – internationally – it will work as a ‘stepping stone in the path from Claraplatz to Badischer Bahnhof.

The major intervention concerns the development of ‘the Diamond’, which forms good connections between Steinenvorstadt, Freie Strasse and the ends of the shopping area forming a circuit. This is the final piece in the connection between the SBB train station and terminal. The city’s Valley is the place where the concept of ‘shared space’ creates the strongest changes during the day. Besides the fixed parts of the street, there is an ‘interchange zone’, an element that can change depending on the time of day. Along the valley there are a series of squares, which also function as “shared space” as they too work as spaces that can change and adapt, thus allowing flexible use.
Scenography of the Basel city life
The balance between ‘place’ and ‘movement’ in the city calls for directing the movement and changeability in the use of space. It is used to improve the balance between fast and slow transport; between targeted exercise and recreational activity. What we have to make is an interplay between ‘relax’, the most harmonious form of ‘place’, with ‘flux’, the most proper way of movement.

There is a quality of stillness and rest in the residential areas on the hills and in Klein Basel that must be preserved. In residential areas, a sense of hierarchy in the public space typologies must be developed in the forms of common space ranging from public, semi-public, collective neighborhoods, community accessible school grounds, and possibly the formation of from gardens to create interactions and buffers between the home and public areas. Over time various uses occupy the site and allow natural seating, spaces and objects that permit use, but are not imposing to the community.

Press release / Persbericht

Nederlands succes in Basel.

OKRA heeft, samen met Maxwan en Basler-Hofmann de competitie Gestaltungskonzept Innenstadt gewonnen. Het plan schept een overall kader voor de openbare ruimte voor de komende decennia en zet in op een groene en levendige landschapsstad met ruimtes die maken dat er ‘shared space 2.0’ ontstaat. Voor een omvangrijk gebied in het stadscentrum, tussen treinstation Basel SBB en het treinstation Badischer Bahnhof in Kleinbasel aan de andere kant van de Rijn, worden in een plan openbare ruimte handvaten voor ontwikkeling geboden. Het Basler stadscentrum positioneert zich daarmee nog meer dan nu het geval is als kern voor de hele regio rond Basel die zich ook over de Duitse en Franse grens uitstrekt.

De bedoeling is om te komen tot een strategie voor een ingrijpende transformatie van de openbare ruimte, zodat op basis daarvan concrete projecten benoemd en uitgevoerd kunnen worden. De komende periode mag OKRA ism Maxwan en Basler-Hofmann haar inzending uitwerken tot een visie voor de openbare ruimte voor de binnenstad van Basel.

Basel is uniek gelegen, in de bocht van de Rijn, en rijk aan landschap en historische gegevenheden, maar de openbare ruimte reflecteert niet deze realiteit. De geografie en geschiedenis zijn onder monotoon toegepast afsfalt verdwenen. Voor het articuleren van de oude laag ligt de sleutel in het benutten van de kracht van de landschapsfenomenen in de stad.De kern van het plan voor het centrum van Basel is om te omarmen wat er is, het te versterken, en het te transformeren tot een eigen kwaliteit.

Strategische keuzes

De inzet is om Basel te ontwikkelen tot  een levendige en groene landschapsstad. De basis is het Basler stadslandschap leesbaar en ervaarbaar te maken, waarmee de openbare ruimte gearticuleerd wordt. De stukjes van de puzzel bestaan uit een nieuwe verbinding van de hedendaagse stad en een herinterpretatie van de historische structuren, die zich in de loop van de eeuwen bewezen hebben en in de verdere ontwikkeling van Basel naar de achtergrond verdwenen zijn. De nieuwe laag die er aan toegevoegd maakt oude structuren zichtbaar en verbindt deze met belangrijke plekken in de stad.

De Rijn is de meest voor de hand liggend om als drager voor de openbare ruimte van de stad te benutten. De potenties als recreatieve ruimte worden voor een groot deel al benut. De rivier als drager wordt nog sterker met groene oevers. Aan de flanken van de buitenbocht liggen er mogelijkheden om de recreatieve structuur te verbinden naar buiten toe. Ten zuiden van de Rijn, wordt het karakter van de stad gedomineerd door de natuurlijke vallei en heuvel formaties en de resten van de historische muren, terwijl aan de noordzijde van de stad het vlakke landschap in bogen de de Rijn volgt. Rivier en stad worden met elkaar verknoopt.

De identiteit van de openbare ruimte is gekoppeld aan deze sterke elementen, en ze worden gebruikt als passieve vorm van wayfinding. In plaats van borden worden inrichtingselementen en materialen gebruikt, vermengd met geschiedenis en topografie  om de identiteit te bieden voor elke ruimte. Dit maakt het mogelijk om de stad echt te lezen en hedendaagse invullingen te integreren. Identiteit wordt gegenereerd, simpelweg door het benadrukken van de werkelijkheid.

Binnen een helder framework van groene verkeersring, groene rivier en groene ringen in Kleinbasel worden de verschillende sferen in de stad expressief gemaakt. De ring die binnen en buiten organiseert, waar parkeren aan gekoppeld is en die groen binnen en buiten het centrum aaneenrijgt, is het verdeelpunt. Hier is de inzet om de koppeling tussen stations en centrum te verbeteren.

Basel wordt een levendige stad met brandpunten van activiteit. Er wordt een actieve stad gecreëerd met een compleetheid in druk en rustig. De openbare ruimte zal in dat opzicht moeten functioneren als een ‘city lounge’, de ideale verblijfsplek voor mensen die in Basel wonen en mensen die Basel bezoeken. Om Basel een echte verblijfsstad te maken wordt ingezet op ‘shared city’. De balans tussen auto en voetganger vraagt om herdefinitie, met kansen om autoverkeer op de ring efficiënt af te wikkelen en binnen de ring openbaar vervoer, fietser en voetganger te prioriteren. Vooral de oriëntatie van de voetganger is belangrijk. Openbare ruimte wordt georganiseerd naar beweging en rust, naar ‘flux’ en ‘relax’.

Shared city

In de afgelopen 60 jaar hebben veel steden ervoor gekozen om hun stadscentra tot voetgangersgebied om te vormen. Op dit moment heeft Basel het voordeel dat ze de trend genegeerd heft; tot in het centrum zijn auto’s aanwezig en vergroten daarmee ook de levendigheid van de binnenstad.

De Basler gebruiken de openbare ruimte op een vrij flexibele manier; er is een mix van auto’s, trams en voetgangers. Ondanks vanzelfsprekende beweging van mensen profiteert de huidige openbare ruimte niet van het dagelijkse gebruik. Als nieuwe trend in het straatontwerp biedt Shared Space kansen. In veel opzichten is het een terugkeer naar de oude straten van de stad – het zorgen voor een homogeen oppervlak, het vervagen van het onderscheid tussen de gebruikers, waardoor er meer ruimte is voor de voetganger, terwijl ook andere gebruikers ruimte wordt geboden. In Basel gaan we verder dan dat, wat leidt tot het concept van “Shared Space 2.0 ‘. De sleutel tot succes is het centraal stellen van de voetganger en het langzaam verkeer in de stad, zonder het gemotoriseerd verkeer uit te bannen of onmogelijk te maken. De pijler onder de programmering is het maken van drukke en rustige plekken. Het gaat verder dan alleen oppervlaktebehandeling en omarmt de natuurlijke eb en vloed van de openbare ruimte – die van de flux en te ontspannen. Het idee erachter is dat op bepaalde momenten ruimte gemaakt moet worden voor meer doorstroming, terwijl op andere momenten er gezorgd moet worden voor momenten van pauze en rust. Het ontwerp van de openbare ruimte en flexibele programmering zijn hier direct mee verbonden. De ritmes variëren gedurende de dag, gedurende de week, of maandelijks en jaarlijks.

De scenografie van de Basler openbare ruimte regisseert het verschillend gebruik op verschillende tijdstippen. Deleuze’s, difference et repetition is van toepassing op Basel. De openbare ruimte is het decor voor situaties, die wederkeren. Het dagelijks leven speelt zich af volgens een patroon, herhaalt zich, maar kent ook verschillen.

Binnen Shared Space 2.0 wordt het karakter van de stad en van de diverse gebruikersgroepen opgenomen, waarmee er momenten van intensiteit in drukke commerciële ruimtes zijn en ruimte is  voor momenten van rust in de meer residentiële wijken door de definitie van verschillende ruimtetypologien, naast openbaar ook semi-openbaar,zoals gemeenschappelijke tuinen, binnenplaatsen, speelplaatsen, en  ie van ruimten – voortuin, binnenplaatsen.Voor divers gebruik door de tijd heen wordt daar ingezet wordt op ‘natural seating’, ruimtes en objecten die gebruik mogelijk maken, maar het niet opleggen.

Scenografie van het Basler stadsleven

Er wordt een  aantal polen gemaakt, waar activiteit zich concentreert, duidelijke brandpunten met een programmatisch onderscheid. In recreatief opzicht is er de blauwe programmatische lijn: de rivier, met in de bocht een zwaartepunt in Kleinbasel.

Haaks op de rivier is de rode programmatische lijn. Het versterken van de  Stads-Y op cruciale punten zorgt ervoor dat  de lijn goede eindpunten krijgt en verbonden wordt met de brandpunten in openbaar vervoer. Aan de noordzijde is het zaak om  Badischer Bahnhof om te vormen tot attractieve knoop, tot plek om te zijn. Gezien haar positie liggen er kansen voor leisure programma, gelieerd aan zowel snelwegbereikbaarheid, spoorbereikbaarheid als binnenstadskwaliteit. Het Messegebied moet naast bovenstedelijke betekenis ook betekenis krijgen voor de omringende stad, zodanig dat ze werkt als een ‘stepping stone’ in de route van Claraplatz tot Badischer Bahnhof. De grote interventie betreft het uitbouwen van de Diamant, waar goede verbindingen tussen Steinenvorstadt en Freie Strasse de einden van het winkelgebied omvormen tot een circuit. Als sluitstuk is de verbinding met het SBB station als pool te maken.

De stadsvallei is de plek, waar ‘shared space’ het sterkst wisselt gedurende de dag. Naast de vaste onderdelen van de straat is er een  ‘interchange zone’, een deel dat het meeste kan veranderen, al naar gelang het moment van de dag. Op pleinen leidt ‘shared space’ tot plekken in de ruimte die kunnen veranderen, en daarmee flexibel gebruik mogelijk maken.

Tags: Basel, Switzerland

Category: City Center

This entry was posted on Thursday, September 1st, 2011 at 7:21 am. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.